بررسی مکاشفات عرفانی در مثنوی معنوی

مسأله کشف و شهود یکی از مسائلی است که تمام عرفان ها حول آن می چرخند. در مثنوی معنوی مولانا نیز، کشف و شهود بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مولانا این مکاشفات عرفانی را به صورت های مختلفی مثل وحی، الهام، فراست (تفکر تجریدی)، خواب و واقعه بیان می نماید. به طور کلی مکاشفات عرفانی در مثنوی معنوی را می توان به دو دسته ی کشف های صوری و کشف های معنوی تقسیم نمود و هر کدام از آنها نیز انواعی دارد. این مکاشفات صوری و معنوی در برخی جهات با نظریه ی  و. ت. استیس در مورد مکاشفات قابل انطباق است .استیس مکاشفات عارفان را به دو دسته حالات آفاقی و حالات انفسی تقسیم می نماید. در این پژوهش نیز، مکاشفات مثنوی معنوی بر حسب احوال آفاقی (صوری) و انفسی(معنوی ) مورد بررسی قرار گرفته و سپس به تشریح ویژگی های مشترک آنها از جمله عینیت، احساس ثقه ، احساس شادی و ... پرداخته شده است. البته در برخی از این موارد استیس به خطا رفته و یا برخی از ویژگی های مکاشفات اسلامی قابل تطبیق با نظریه ی او نیستند. علاوه بر این،  ویژگی های اختصاصی حالات آفاقی و انفسی بررسی شده است و در نهایت به این نتیجه می رسیم که مکاشفات م ...