تلاش بشر برای درمان بیماریها و آسیبها از دوران پیش از باستان وجود داشته است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه بهعنوان بخشی از آن وجود داشته است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط پزشکی را بهعنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکان مسلمانی همچون ابنسینا و رازی طی شد. در رنسانس با بهرهگیری از روش علمی پزشکی پیشرفتهای قابلتوجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه بهعنوان پزشکی مدرن شناخته میشود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماریها را دچار تحولی جدی کرد بهطوریکه ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانستهاند. اهمیت سلامتی در بهرهوری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس مؤسسات و قوانین شده است تا مسائلی همچون تحصیل و مجوز دهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجههای درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند. لذا سازمانهای پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان&zw ...