آبیاری قطرهای (به انگلیسی: Drip irrigation ) عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیلهای به نام قطره چکان از شبکه خارج و به صورت قطراتی در پای گیاه ریخته میشود. گاهی این نوع آبیاری را آبیاری موضعی نیز مینامند. شبکهای که آب را در سراسر مزرعه توزیع مینماید به کمک قطره چکان و با فشار کم در روی زمین پاشیده میشود. از مشخصات این روش تحویل آب به گیاه با فشار کم در منطقه توسعه ریشهها، در سطح زمین (در زیر خاک) میباشد تا مساحت و عمق کوچکی از سطح خاک خیس شود. پیش درآمد این روش در دهه پنجاه ترویج شد و سطوح بزرگی با این روش آبیاری شدند ولی با مرور زمان مزایا و معایب این روش مشخص شد. هزینههای زیاد و تکنیکهای نسبتاًَ پیشرفته این روش و نمکها و مواد جامد معلق در آبهای ایران (که سبب گرفتگی قطره چکانها میشوند) از معایب آبیاری قطرهای بوده و باعث شده که کشاورزان با دقت و تحقیقات بیشتری از این ...