بررسی رابطه زبان و تفکر

                بررسی رابطه زبان و تفکر   رابطه زبان و تفکر بحث درباره رابطه زبان و تفکر و تأثیر این دو بر یکدیگر بحث تازه‏اى نیست. افلاطون معتقد بود که هنگام تفکّر، روح انسان با خودش حرف مى‏زند. واتسون، از پیشروان مکتب رفتارگرایى در روانشناسى، در اوایل قرن بیستم همین مطلب را به زبان دیگرى بیان کرده است. او معتقد است که تفکر چیزى نیست مگر سخن گفتن که به صورت حرکات خفیف در اندام‏هاى صوتى درآمده است. به عبارت دیگر، تفکّر همان سخن گفتن است که وازده شده و به صورت حرکات یا انقباضهاى خفیف در اندامهاى صوتى ظاهر مى‏شود.  ولى امروز پژوهشگران با ارائه شواهد کافى نشان داده‏اند که طرح مسأله به هیچ یک از دو صورت بالا درست نیست، اما خود نیز هنوز نتوانسته‏اند جواب قانع‏کننده‏اى که قبول عام داشته باشد براى این سؤال ارائه کنند. گره کار عمدتاً در اینجاست که بر سر تعریف تفکر اتفاق نظر وجود ندارد. براستى تفکر چیست؟ به چه فرایند یا فرایندهاى ذهنى تفکر گفته مى‏شود؟ ماروین مینسکى، که از طرفداران دوآتشه هوش مصنوعى و سیستم ...