لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت ) تعداد صفحه : 17 صفحه قسمتی از متن .doc : وقتی به دوران هزار ساله نظم و نثر ادبی کشورمان بنگریم،می‌بینیم که شوق تأدب و تخلق به آداب قرآنی در ادبیات فارسی مشاهده می‌شود. در شعر شاعر حماسه سرای فارسی زبان، ابو القاسم فردوسی، با زیباترین زبان و رساترین بیان، برخی از ایات و احادیث به کار رفته است. فردوسی، حدیث شریف «انا مدینة العلم و علی بابها»را این گونه بیان می‌کند: که من شهر علمم، علیم درست درست این سخن گفت،پیغمبرست تو گویی دو گوشم به آوای اوست گواهی دهم کاین سخن رای اوست این بیت‌ها،نشانگر ارادت و باور راسخ شاعر به خاندان نبوت و امامت می‌باشد که پس از گذشت چند قرن،این گونه حکیمانه و عاشقانه شهادت می دهد که این کلام گهربار از پیامبر اکرم(ص) است. مولانا:مجموعه اندیشه‌ها، مضامین، باورها و الهام‌های خود را به ایات مرتبط می سازد و می‌گوید: گر چه قرآن از لب پیغمبر است هر که گوید:«حق نگفت» او کاف ...