طبیعت گرایی در شعر سهراب سپهری

  فرمت:word تعداد صفحات قابل ویرایش : 12 صفحه مقدمه:   من پر از نورم و شن و پر از دار و درخت پرم از راه، از پل، از رود، از امواج پرم از سایه برگی در آب چه درونم تنهاست. نزدیک به بیست سال از خاموشی شاعری می‌گذرد که به درستی، وارث آب و نور و روشنی بود. صیاد لحظه­ ها بود و شاعر رنگ­ ها  و نقاش کلام. دیر زمانی از سفر سهراب به شهر پشت دریاها نمی‌گذرد اما در همین مدت مقالات و کتب متعددی درباره شعر و کلام او به رشته‌ی تحریر در آمده است اندیشمندان، صاحب نظران و منتقدان ادبی از زوایای مختلف به تحلیل آثار او پرداخته­اند و هر کدام با توجه به برداشت خود مطالبی در خور تامل و ارزشمند به رشته‌ی تحریر در آورده­اند. کثرت مطالب منتشر شده درباره سپهری به حدی است که او را از تمامی‌مشاهیر معاصر ایران متمایز می‌کند. سهراب از خاک غریب ما رخت سفر بسته. اما آنچنان که خود گفته:       ...