بُقعه، غالبا به معنای بارگاه امامزادگان و بزرگان دینی به کار میرود. کلمه بقعه در دورهها و سرزمینهای مختلف اسلامی چندین بار تحول معنایی پیدا کرده و بعدها به معنای مکان مقدس به کار رفته است. در ایران، پس از مساجد، بقعهها رایجترین بناهای دینی هستند و کمتر شهری است که بقعهای در آن نباشد.
بقعه در لغت به معنای قطعه زمینی است که به سبب اختلاف رنگ، یا وجه مشخصه دیگری، از محیط اطراف متمایز باشد.
هم اکنون، «بقعه» در اصطلاح به معنای بارگاه امامزادگان، بزرگان دینی و نیز بناهای خاص مذهبی است.
فهرست مطالب
معنای لغوی و اصطلاحی بقعه
انواع بناهای آرامگاهی و توضیحات
بررسی انواع بقعه در اقلیم های ایران
شناخت و معرفی استان گیلان
تاریخچه استان
شناخت و معرفی شهرستان کلاچای
وجه تسمیه
مشخصات اقلیمی
ویژگی های معماری بومی و الگوی کلی مناطق گیلان
و...